5 juni - 1e vrije dag

Als we opstaan liggen de bergtoppen nog in de wolken.

Maar rond een uur op elf is de lucht weer schoon en blauw en schijnt de zon.  Maar ook nu is het niet overmatig warm. Rond de 20 graden. Overal in Spanje is de temperatuur 7-10 graden lager dan normaal. De boeren zijn er blij mee.

Omdat we vanavond om 18.00 uur een gezamenlijke barbecue hebben,  zijn we 2 km buiten de camping naar het dorp Güéjar Sierra gereden om daar bij een slager vlees te kopen.

In een zijstraat konden we nog net de auto parkeren. Het zijn daar allemaal kleine winkeltjes. We hebben een eindje gewandeld en zien daar een oud watergemaal dat nog dateert uit de tijd dat de Moslims het hier nog voor het zeggen hadden.

Een paar foto’s gemaakt van dat uniek draaiende waterrad.

Daarna met de auto verder door het dorp gereden. Overal nauwe straatjes waar amper een auto door kan.

Bijna aan het eind van het dorpje komt een parkeerplek vrij. Daar de auto geparkeerd en gewandeld naar het centrum met een leuk pleintje bij de kerk.

Het is een verzamelpunt van oude mannetjes om elkaar te ontmoeten en hier de dag door te brengen.

Omdat mijn haar al aardig lang is geworden,  ben ik op zoek gegaan naar een kapper.

Met handen en voeten heb ik al gebarend gevraagd waar hier een kapperszaakje te vinden is.

Ik moet ergens een achteraf straatje in, maar nergens een kapper te vinden.

Dan maar weer opnieuw vragen. Dit keer aan een vriendelijke dame. Ze is zo bereidwillig om ons naar de kapperszaak te brengen.

Aan de buitenkant van het huis is onmogelijk te zien dat dit een kapperszaak is.

Ze geeft mij een aanwijzing om de deur te openen en zo waar beland ik in een dames/heren-salon.

Maar niemand te zien. Dan maar roepen: Ola, ola  en ja hoor uit de achtergelegen woning komt een dame de salon in lopen.

Leg haar uit hoe ik mijn maar geknipt wil hebben met behulp van een Wat & Hoe Spaans taalgidsje, dat ik haar laat zien. Ze snapt het.

Eerst wordt mijn haar gewassen en dan gaat de dame aan de slag met schaar en tondeuse. Telkens vragend of het zo kort genoeg en naar mijn zin is.

Ik ben zeer tevreden met het eindresultaat.

Dineke heeft intussen wat foto’s gemaakt.

Dan afrekenen. Met handgebaar laat ze weten dat ik € 6 moet betalen. Met € 1 fooi erbij is de dame heel blij. Ik kan mij niet heugen dat ik ooit voor zo weinig geld gewassen en geknipt ben.

In ons land ben je minimaal € 20 kwijt.

Je moet natuurlijk alles in verhouding zien tot het leven hier.

De mensen verdienen hier weinig.

Maximaal € 1000 in de maand, had de gids ons de vorige dag verteld.

In de stad Granada moet je van dat geld ook nog een gemiddelde huur van € 600 per maand betalen. 

Hoe moet je dan rondkomen?

Wie hier werkloos wordt , heeft nog 2 jaar een uitkering en daarna niets meer. Dan wordt het bedelen of hulp krijgen van familie die nog wel werk heeft.

Er is in dit land grote werkloosheid.

Dan lopen we terug naar de auto. Onder de ruitenwisser een handgeschreven briefje. Het blijkt een bekeuring, waar ik geen wijs uit kan worden.

Terug op de camping vraag ik in de receptie, wat er staat en wat de bedoeling is.

Het is inderdaad een bekeuring van € 80  en als buitenlander krijg je 50% korting. De dame van de receptie roept haar man er bij en hij vraagt mij om het papiertje.

Pakt een lijst ergens vandaan en gaat bellen met de lokale politie.

Ik hoor vaag zeggen dat ik met een groep Nederlanders op zijn camping verblijf. De politie komt vaak op de camping voor bakkie koffie etc. Men kent elkaar. Triomfantelijk laat de man zien hoe hij de bekeuring verscheurt. Alles geregeld, ik hoef niets betalen.

Het blijkt dat ik in een vak stond geparkeerd met gele strepen. Die zijn uitsluitend voor de bewoners.

Want buitenstaanders mogen in het dorp niet parkeren. Daarvoor zijn 2 parkeerplaatsen aan de buitenkant van het stadje, maar met weinig mogelijkheden en dan soms ook nog hellend parkeren.

Het is zo weer een avontuurlijke dag geworden en kunnen  nu lekker genieten van het zonnetje.

Om 18.00 hebben we de barbecue.

Wij hebben nog een weggooi ding. Destijds gekocht bij de Action voor weinig geld.

Op een plek waar enkele campers staan, is er voldoende ruimte om tafels en stoelen te parkeren. We moeten alleen bestek meenemen en ons vlees.

Voor de rest heeft de leiding gezorgd. Dat is prima verzorgd. Voor iedereen een bak gevuld met sla, tomaat, ei, komkommer en meer dan voldoende brood met kruidenboter. Drankjes in overvloed en keuze genoeg. Wij nemen de eigen gemaakt sangria.

Als ik de barbecue aansteek brandt deze met flinke vlammen. Gelukkig valt het met de rook mee. Op de verpakking is te lezen dat de vlam langzaam dooft en na 20 minuten zijn de kooltjes warm en gereed om hamburgers en worstjes op te leggen.

Het is erg gezellig. Een ieder heeft zijn eigen barbecue  de meesten op gas, maar een enkeling op elektra. In het begin is het nog aangenaam buiten , maar naarmate de tijd voortschrijdt wordt het kouder en trekt een ieder een trui, jas of iets anders aan. Er is door de leiding ook nog gezorgd voor een lekker na-drankje in de vorm van diverse likeurs. Een ieder moet zelf even voor de koffie zorgen. Langzaam gaan enkelen weer terug naar de caravan en blijven een aantal deelnemers nog even lekker met elkaar nababbelen om elkaar ook nog enige moppen te vertellen, waar ook Dineke wel raad mee weet. Dit alles onder het genot van een drankje al dan niet alcoholisch.

Dan keert een ieder weer terug naar zijn stekkie en kunnen we terugzien op een geslaagde barbecue.